Bira ve içecek kutusu bir tür gıda ambalajıdır ve içeriğinin maliyetini aşırı derecede artırmamalıdır. Konserve üreticileri sürekli olarak ambalajı daha ucuz hale getirmenin yollarını arıyor. Bir zamanlar kutu üç parça halinde yapılmıştı: gövde (düz bir tabakadan) ve iki uç. Artık çoğu bira ve içecek kutusu iki parçalı kutudur. Gövde tek parça metalden çizim ve duvar ütüleme olarak bilinen bir işlemle üretilir.

Bu yapım yöntemi, çok daha ince metalin kullanılmasına olanak tanır ve kutu yalnızca gazlı içecekle doldurulup kapatıldığında maksimum dayanıklılığa sahip olur. Spin-necking, boyun çapını azaltarak metal tasarrufu sağlar. 1970 ile 1990 yılları arasında bira ve içecek ambalajları %25 daha hafif hale geldi. Alüminyumun daha ucuz olduğu ABD'de çoğu bira ve içecek kutusu bu metalden yapılıyor. Avrupa'da teneke genellikle daha ucuzdur ve birçok kutu bundan yapılır. Modern bira ve içecek tenekesi yüzeyde düşük bir kalay içeriğine sahiptir; kalayın ana işlevleri kozmetik ve yağlamadır (çizim sürecinde). Bu nedenle, minimum kaplama ağırlığında (6-12 µm, metal türüne bağlı olarak) kullanılmak üzere mükemmel koruyucu özelliklere sahip bir cila gereklidir.

Kutu yapımı ancak kutular çok hızlı bir şekilde yapılabiliyorsa ekonomiktir. Tek bir kaplama hattından, gövdeleri ve uçları ayrı ayrı kaplanacak şekilde dakikada yaklaşık 800-1000 kutu üretilecek. Bira ve içecek kutularının gövdeleri yapıldıktan ve yağdan arındırıldıktan sonra cilalanır. Hızlı uygulama, yatay kutunun açık ucunun merkezinin karşısına konumlandırılan bir üfleme borusundan kısa süreli havasız sprey püskürtmeleri ile gerçekleştirilir. Mızrak statik olabilir veya kutunun içine yerleştirilip daha sonra çıkarılabilir. Kutu bir aynada tutulur ve mümkün olan en düzgün kaplamayı elde etmek için püskürtme sırasında hızla döndürülür. Kaplama viskoziteleri çok düşük olmalı ve katılar yaklaşık %25-30 olmalıdır. Şekli nispeten basittir, ancak iç kısımlar konveksiyonlu sıcak hava ile 200 °C'de yaklaşık 3 dakikalık programlarla kürlenir.

Gazlı alkolsüz içecekler asidiktir. Bu tür ürünlerin korozyona karşı direnci, epoksi-amino reçine veya epoksi-fenolik reçine sistemleri gibi kaplamalar ile sağlanmaktadır. Bira, kutu için daha az agresif bir dolgudur, ancak tadı, kutudan demir alınması veya ciladan çıkarılan eser maddeler nedeniyle o kadar kolay bozulabilir ki, aynı zamanda benzer yüksek kaliteli iç cilalar gerektirir.

Bu kaplamaların çoğunluğu, özellikle korunması daha kolay alt tabaka olan alüminyum üzerinde, su bazlı koloidal olarak dağılmış veya emülsiyon polimer sistemlerine başarıyla dönüştürülmüştür. Su bazlı kaplamalar genel maliyetleri azalttı ve kirliliği önlemek için art yakıcılar tarafından bertaraf edilmesi gereken solvent miktarını azalttı. En başarılı sistemler, amino veya fenolik çapraz bağlayıcılara sahip epoksi-akrilik kopolimerlere dayanmaktadır.

Bira ve içecek kutularında su bazlı cilaların elektro-çökeltilmesine ticari ilgi devam etmektedir. Böyle bir prosedür, iki kat halinde uygulama ihtiyacını ortadan kaldırır ve potansiyel olarak daha düşük kuru film ağırlıklarında kutunun içeriğine dirençli hatasız kaplamalar verme kapasitesine sahiptir. Su bazlı sprey kaplamalarda solvent içeriğinin %10-15'in altında olması aranmaktadır.